ศึกษาเรื่องเดิม - เริ่มที่งานศพ (๘)

ศึกษาเรื่องเดิม - เริ่มที่งานศพ (๘)

---------------------------------

แทรกเรื่องอภิณหปัจจเวกขณะ

..................

(๓) พิจารณาหลังจากบริโภคใช้สอยแล้ว มีบทพิจารณาเรียกว่า “อะตีตะปัจจะเวกขะณะปาฐะ” ข้อความว่าดังนี้ -

.........................................................

(พิจารณาจีวร)

อัชชะ  มะยา  อะปัจจะเวกขิต๎วา  ยัง  จีวะรัง  ปะริภุตตัง

ตัง  ยาวะเทวะ  สีตัสสะ  ปะฏิฆาตายะ  อุณ์หัสสะ  ปะฏิฆาตายะ

ฑังสะมะกะสะวาตาตะปะสิริงสะปะสัมผัสสานัง  ปะฏิฆาตายะ 

ยาวะเทวะ  หิริโกปินะปะฏิจฉาทะนัตถัง  ฯ

(พิจารณาบิณฑบาต)

อัชชะ  มะยา  อะปัจจะเวกขิต๎วา  โย  ปิณฑะปาโต  ปะริภุตโต

โส  เนวะ  ท๎วายะ  นะ  มะทายะ  นะ  มัณฑะนายะ  นะ  วิภูสะนายะ

ยาวะเทวะ  อิมัสสะ  กายัสสะ  ฐิติยา  ยาปะนายะ

วิหิงสุปะระติยา  พรัหมะจะริยานุคคะหายะ

อิติ  ปุราณัญจะ  เวทะนัง  ปะฏิหังขามิ  

นะวัญจะ  เวทะนัง  นะ  อุปปาเทสสามิ 

ยาต๎รา  จะ  เม  ภะวิสสะติ  อะนะวัชชะตา  จะ  ผาสุวิหาโร  จาติ  ฯ

(พิจารณาเสนาสนะ)

อัชชะ  มะยา  อะปัจจะเวกขิต๎วา  ยัง  เสนาสะนัง  ปะริภุตตัง

ตัง  ยาวะเทวะ  สีตัสสะปะฏิฆาตายะ  อุณ๎หัสสะ  ปะฏิฆาตายะ

ฑังสะมะกะสะวาตาตะปะสิริงสะปะสัมผัสสานัง  ปะฏิฆาตายะ

ยาวะเทวะ  อุตุปะริสสะยะวิโนทะนัง  ปะฏิสัลลานารามัตถัง  ฯ

(พิจารณาคิลานเภสัช)

อัชชะ  มะยา  อะปัจจะเวกขิต๎วา  โย  คิลานะปัจจะยะเภสัชชะปะริกขาโร ปะริภุตโต

โส  ยาวะเทวะ  อุปปันนานัง  เวยยาพาธิกานัง  เวทะนานัง  ปะฏิฆาตายะ  อัพ๎ยาปัชฌะปะระมะตายาติ  ฯ

.........................................................

คำแปล

จากหนังสือปัจเวกขณปาฐะ (แปล)

ของ สำนักโมกขพลาราม

ฉบับพิมพ์ครั้งที่ ๗ พ.ศ.๒๕๑๑

.........................................................

(พิจารณาจีวร)

อัชชะ  มะยา  อะปัจจะเวกขิต๎วา  ยัง  จีวะรัง  ปะริภุตตัง

จีวรใด อันเรานุ่งห่มแล้ว ไม่ทันพิจารณาในวันนี้

ตัง  ยาวะเทวะ  สีตัสสะ  ปะฏิฆาตายะ 

จีวรนั้น เรานุ่งห่มแล้ว เพียงเพื่อบำบัดความหนาว

อุณ๎หัสสะ  ปะฏิฆาตายะ

เพื่อบำบัดความร้อน

ฑังสะมะกะสะวาตาตะปะสิริงสะปะสัมผัสสานัง  ปะฏิฆาตายะ

เพื่อบำบัดสัมผัสอันเกิดจากเหลือบ ยุง ลม แดด และสัตว์เลื้อยคลานทั้งหลาย

ยาวะเทวะ  หิริโกปินะปะฏิจฉาทะนัตถัง  ฯ

และเพียงเพื่อปกปิดอวัยวะ อันให้เกิดความละอาย

(พิจารณาบิณฑบาต)

อัชชะ  มะยา  อะปัจจะเวกขิต๎วา  โย  ปิณฑะปาโต  ปะริภุตโต

บิณฑบาตใด อันเราฉันแล้ว ไม่ทันพิจารณาในวันนี้

โส  เนวะ  ท๎วายะ  

บิณฑบาตนั้น เราฉันแล้ว ไม่ใช่เป็นไปเพื่อความเพลิดเพลินสนุกสนาน

นะ  มะทายะ  

ไม่ใช่เป็นไปเพื่อความเมามันเกิดกำลังพลังทางกาย

นะ  มัณฑะนายะ  

ไม่ใช่เป็นไปเพื่อประดับ

นะ  วิภูสะนายะ

ไม่ใช่เป็นไปเพื่อตกแต่ง

ยาวะเทวะ  อิมัสสะ  กายัสสะ  ฐิติยา  

แต่ให้เป็นไปเพียงเพื่อความตั้งอยู่ได้แห่งกายนี้

ยาปะนายะ

เพื่อความเป็นไปได้ของอัตภาพ

วิหิงสุปะระติยา  

เพื่อความสิ้นไปแห่งความลำบากทางภาย

พ๎รัห๎มะจะริยานุคคะหายะ

เพื่ออนุเคราะห์แก่การประพฤติพรหมจรรย์

อิติ  ปุราณัญจะ  เวทะนัง  ปะฏิหังขามิ 

ด้วยการทำอย่างนี้ เราย่อมระงับเสียได้ซึ่งทุกขเวทนาเก่า คือความหิว

นะวัญจะ  เวทะนัง  นะ  อุปปาเทสสามิ 

และไม่ทำทุกขเวทนาใหม่ให้เกิดขึ้น

ยาต๎รา  จะ  เม  ภะวิสสะติ  อะนะวัชชะตา  จะ  ผาสุวิหาโร  จาติ  ฯ

อนึ่ง ความเป็นไปโดยสะดวกแห่งอัตภาพนี้ด้วย ความเป็นผู้หาโทษมิได้ด้วย และความเป็นอยู่โดยผาสุกด้วย จักมีแก่เรา ดังนี้

(พิจารณาเสนาสนะ)

อัชชะ  มะยา  อะปัจจะเวกขิต๎วา  ยัง  เสนาสะนัง  ปะริภุตตัง

เสนาสนะใด อันเราใช้สอยแล้ว ไม่ทันพิจารณาในวันนี้

ตัง  ยาวะเทวะ  สีตัสสะปะฏิฆาตายะ  

เสนาสนะนั้น เราใช้สอยแล้ว เพียงเพื่อบำบัดความหนาว

อุณ๎หัสสะ  ปะฏิฆาตายะ

เพื่อบำบัดความร้อน

ฑังสะมะกะสะวาตาตะปะสิริงสะปะสัมผัสสานัง  ปะฏิฆาตายะ

เพื่อบำบัดสัมผัสอันเกิดจากเหลือบ ยุง ลม แดด และสัตว์เลื้อยคลานทั้งหลาย

ยาวะเทวะ  อุตุปะริสสะยะวิโนทะนัง  ปะฏิสัลลานารามัตถัง  ฯ

เพียงเพื่อบรรเทาอันตรายอันจะพึงมีจากดินฟ้าอากาศ และเพื่อความเป็นผู้ยินดีอยู่ได้ ในที่หลีกเร้นสำหรับภาวนา

(พิจารณาคิลานเภสัช)

อัชชะ  มะยา  อะปัจจะเวกขิต์วา  โย  คิลานะปัจจะยะเภสัชชะปะริกขาโร ปะริภุตโต

คิลานเภสัชบริขารใด อันเราบริโภคแล้ว ไม่ทันพิจารณาในวันนี้

โส  ยาวะเทวะ  อุปปันนานัง  เวยยาพาธิกานัง  เวทะนานัง  ปะฏิฆาตายะ

คิลานเภสัชบริขารนั้น เราบริโภคแล้ว เพียงเพื่อบำบัดทุกขเวทนาอันบังเกิดขึ้นแล้ว มีอาพาธต่างๆ เป็นมูล

อัพ๎ยาปัชฌะปะระมะตายาติ  ฯ

เพื่อความเป็นผู้ไม่มีโรคเบียดเบียน เป็นอย่างยิ่ง ดังนี้

.........................................................

ตอนต่อไป-ศึกษาคำพิจารณาผ้า

พลเรือตรี ทองย้อย แสงสินชัย

๒๗ ตุลาคม ๒๕๖๖

๑๓:๐๑ 

[full-post]