คำว่า พรหมจรรย์หมายถึงความประพฤติประเสริฐ มีนัย ๑๐ ประการ คือ
๑) ทานํ - ทาน (การให้)
๒) เวยฺยาวจฺจํ - ไวยาวัจจะ (การขวนขวายช่วยเหลือ)
๓) ปญฺจสีลํ - ปัญจสีละ (ศีลห้า)
๔) อปฺปมญฺญา - อัปปมัญญา (การประพฤติพรหมวิหารอย่างไม่มีขอบเขต)
๕) เมถุนวิรติ - เมถุนวิรัติ (การงดเว้นจากการเสพเมถุน)
๖) สทารสนฺโตส - สทารสันโดษ (ความยินดีเฉพาะคู่ครองของตน)
๗) วิริยํ - วิริยะ (ความเพียร)
๘) อุโปสถงฺค - อุโปสถังคะ (องค์อุโบสถ)
๙) อริยมคฺโค - อริยมรรค (ทางอันประเสริฐ) และ
๑๐) สาสนํ - ศาสนา (พระพุทธศาสนา) ในที่นี้หมายถึงคำสอนทั้งหมด
(ที.สี.อ. ๑๙๐/๑๖๐-๑๖๒)
แสดงความคิดเห็น
ข้อมูลความคิดเห็นของท่าน จะถูกตรวจสอบก่อนทุกครั้ง ฯ