อุยฺโยชนคาถา

 อุยฺโยชนคาถา

          ภาเวตพฺพํ ปนิจฺเจวํ    ภาวนาทฺวยมุตฺตานํ

          ปฏิปตฺติรสสฺสานํ      ปตฺถยนฺเตน สาสเน ฯ

        ก็ภาวนาทั้ง ๒ มีผลสูงสุด อันพระโยคาวจรผู้ปรารถนาความแช่มชื่นในรส-

        แห่งการปฏิบัติ ในพระพุทธศาสนา พึงเจริญตามนัยที่กล่าวมาอย่างนี้ เทอญ

อิติ อภิธมฺมตฺถสงฺคเห ฯ

กมฺมฏฺฐานสงฺคหวิภาโค นาม นวโม ปริจฺเฉโท ฯ

อภิธัมมัตถสังคหะ ปริจเฉทที่ ๙ กรรมฐานสังคหวิภาค จบเพียงเท่านี้

ปกรณาวสานคาถา

(คาถาอวสานปกรณ์)

        จาริตฺตโสภิตวิสาลกุโลทเยน

        สทฺธาภิวุทฺธปริสุทฺธคุโณทเยน

        นมฺพวฺหเยน ปณิธาย ปรานุกมฺปํ

        ยํ ปตฺถิตํ ปกรณํ ปรินิฏฺฐิตนฺตํ ฯ

        ปุญฺเญน เตน วิปุเลน ตุ มูลโสมํ

        ธญฺญาธิวาสมุทิโตทิตมายุคนฺตํ

        ปญฺญาวทาตคุณโสภิตลชฺชิภิกฺขู

        มญฺญนฺตุ ปุญฺญวิภโวทยมงฺคลาย ฯ

     ปกรณ์อภิรัมมัตถสังดหะใด ที่ข้าพเจ้าได้รจนาไว้ ๙ ปริจเฉทนั้นจบบริบูรณ์แล้ว 

โดยได้รับการขอร้องจาก นัมพอุบาสก ผู้เกิดในตระกูลมหาศาล งดงามด้วยจารีต

ผู้มีบ่อเกิดแห่งคุณอันบริสุทธิ์ เจริญรุ่งเรืองด้วยศรัทธา มีความปรารถนาอนุเคราะห์

กุลบุตรในพระพุทธศาสนาสืบต่อไป

     ด้วยบุญญานุภาพอันไพบูลย์ แห่งการแต่งคัมภีร์ อภิธัมมัตถสังคหะนั้น

ขอให้มหาวิหารมูลโสมาราม จงเป็นอาวาสของเหล่านักปราชญ์ชาติเมธี ให้อุโฆษ

กึกก้องตลอดยุคแห่งพระพุทธศาสนา และขอให้เพื่อนสหธรรมิกในมหาวิหารมูล

โสมารามนี้ จงเป็นผู้มีปัญญาญาณ มีคุณธรรมอันบริสุทธิ์ มีสีลาจารวัตรอันงาม และมี

ความละอายต่อบาป เพื่อเป็นสิริมงคล อันเป็นแดนแห่งบุญสมบัติ เทอญ.

อิติ อนุรุทฺธาจริเยน รจิตํ อภิธมฺมตฺถสงฺคหํ นามปกรณํ

คนฺถโต ปญฺญาสาธิกานิ อฎฺฐสตานิ สมตฺตานิ ฯ

อภิธมฺมตฺถสงฺคโห นิฏฺฐิโต ฯ

อภิธัมมัตถสังคหปกรณ์ อันพระอนุรุทธาจารย์เถรเจ้ารจนาไว้ รวบรวมจากคัมภีร์ ๘๕๐ คัมภีร์จบแล้ว ด้วยประการฉะนี้

อภิธัมมัตถสังคหปกรณ์ จบ

----------///------------

[right-side]