บทความชุด “ทำบุญวันพระ” (๓๕)

บทความชุด “ทำบุญวันพระ” (๓๕)

------------------------------

อนุโมทนา + กรวดน้ำ (๖)

------------------------------

      บทกรวดน้ำ “อิมินา” มีชื่อเป็นทางการว่า “อุททิสสนาธิฏฐานคาถา” (อุด-ทิด-สะ-นา-ทิด-ถา-นะ-คา-ถา) แปลตามประสงค์ว่า “คาถาตั้งจิตอุทิศส่วนบุญ” คนเก่าท่องได้กันเป็นส่วนมาก คนไม่รู้หนังสือก็ยังอุตส่าห์ท่องได้ น่าอนุโมทนา 

      ภายหลัง สำนักสวนโมกขพลารามได้แปลเป็นบทร้อยกรองเผยแพร่ใช้สวดควบกัน มีผู้ท่องบ่นกันแพร่หลายทั่วไป

      ขอนำตัวบทที่เป็นคำบาลี และคำบาลีสลับคำแปลมาเสนอไว้ในที่นี้ดังต่อไปนี้

.........................................................

อุททิสสนาธิฏฐานคาถา

(เฉพาะคำบาลี)

.........................................................

อิมินา  ปุญญะกัมเมนะ            อุปัชฌายา  คุณุตตะรา

อาจะริยูปะการา  จะ                มาตา  ปิตา  จะ  ญาตะกา.

สุริโย  จันทิมา  ราชา              คุณะวันตา  นะราปิ  จะ

พ๎รัห๎มะมารา  จะ  อินทา  จะ      โลกะปาลา  จะ  เทวะตา.

ยะโม  มิตตา  มะนุสสา  จะ        มัชฌัตตา  เวริกาปิ  จะ

สัพเพ  สัตตา  สุขี  โหนตุ         ปุญญานิ  ปะกะตานิ  เม

สุขัง  จะ  ติวิธัง  เทนตุ              ขิปปัง  ปาเปถะ  โวมะตัง.

อิมินา  ปุญญะกัมเมนะ              อิมินา  อุททิเสนะ  จะ

ขิปปาหัง  สุละเภ  เจวะ              ตัณหุปาทานะเฉทะนัง.

เย  สันตาเน  หินา  ธัมมา          ยาวะ  นิพพานะโต  มะมัง

นัสสันตุ  สัพพะทาเยวะ             ยัตถะ  ชาโต  ภะเว  ภะเว.

อุชุจิตตัง  สะติปัญญา               สัลเลโข  วิริยัมหินา

มารา  ละภันตุ  โนกาสัง            กาตุญจะ  วิริเยสุ   เม.

พุทธาทิปะวะโร  นาโถ               ธัมโม  นาโถ  วะรุตตะโม

นาโถ  ปัจเจกะพุทโธ  จะ            สังโฆ  นาโถตตะโร  มะมัง.

เตโสตตะมานุภาเวนะ                 มาโรกาสัง  ละภันตุ  มา

ทะสะปุญญานุภาเวนะ                มาโรกาสัง  ละภันตุ  มา.

.........................................................

อุททิสสนาธิฏฐานคาถา

(บาลีสลับคำแปล)

.........................................................

อิมินา  ปุญญะกัมเมนะ - ด้วยบุญนี้ อุทิศให้

อุปัชฌายา  คุณุตตะรา - อุปัชฌาย์ ผู้เลิศคุณ

อาจะริยูปะการา  จะ - แลอาจารย์ ผู้เกื้อหนุน

มาตา  ปิตา  จะ  ญาตะกา - ทั้งพ่อแม่ แลปวงญาติ

สุริโย  จันทิมา  ราชา - สูรย์จันทร์ แลราชา

คุณะวันตา  นะราปิ  จะ - ผู้ทรงคุณ หรือสูงชาติ

พ๎รัห๎มะมารา  จะ  อินทา  จะ - พรหม มาร และอินทราช

โลกะปาลา  จะ  เทวะตา - ทั้งทวยเทพ และโลกบาล

ยะโม  มิตตา  มะนุสสา  จะ - ยมราช มนุษย์มิตร

มัชฌัตตา  เวริกาปิ  จะ - ผู้เป็นกลาง ผู้จ้องผลาญ

สัพเพ  สัตตา  สุขี  โหนตุ - ขอให้ เป็นสุขศานติ์ ทุกทั่วหน้า อย่าทุกข์ทน

ปุญญานิ  ปะกะตานิ  เม - บุญผอง ที่ข้าทำ จงช่วยอำ-นวยศุภผล

สุขัง  จะ  ติวิธัง  เทนตุ - ให้สุข สามอย่างล้น

ขิปปัง  ปาเปถะ  โวมะตัง. - ให้ลุถึง นิพพานพลัน.

อิมินา  ปุญญะกัมเมนะ - ด้วยบุญนี้ ที่เราทำ

อิมินา  อุททิเสนะ  จะ - แลอุทิศ ให้ปวงสัตว์

ขิปปาหัง  สุละเภ  เจวะ - เราพลันได้ ซึ่งการตัด

ตัณหุปาทานะเฉทะนัง - ตัวตัณหา อุปาทาน

เย  สันตาเน  หินา  ธัมมา - สิ่งชั่ว ในดวงใจ

ยาวะ  นิพพานะโต  มะมัง - กว่าเราจะ ถึงนิพพาน

นัสสันตุ  สัพพะทาเยวะ - มลายสิ้น จากสันดาน

ยัตถะ  ชาโต  ภะเว  ภะเว - ทุกทุกภพ ที่เราเกิด

อุชุจิตตัง  สะติปัญญา - มีจิตตรง และสติ ทั้งปัญญา อันประเสริฐ 

สัลเลโข  วิริยัมหินา - พร้อมทั้ง ความเพียรเลิศ เป็นเครื่องขูด กิเลสหาย

มารา  ละภันตุ  โนกาสัง - โอกาส อย่าพึงมีแก่หมู่มาร สิ้นทั้งหลาย

กาตุญจะ  วิริเยสุ  เม - เป็นช่อง ประทุษร้ายทำลายล้าง ความเพียรจม

พุทธาทิปะวะโร  นาโถ - พระพุทธผู้ บวรนาถ

ธัมโม  นาโถ  วะรุตตะโม - พระธรรม ที่พึ่งอุดม

นาโถ  ปัจเจกะพุทโธ  จะ - พระปัจเจ-กะพุทธ สม-

สังโฆ  นาโถตตะโร  มะมัง - ทบพระสงฆ์ ที่พึ่งผยอง

เตโสตตะมานุภาเวนะ - ด้วยอานุภาพนั้น

มาโรกาสัง  ละภันตุ  มา - ขอหมู่มาร อย่าได้ช่อง

ทะสะปุญญานุภาเวนะ - ด้วยเดชบุญ ทั้งสิบป้อง

มาโรกาสัง  ละภันตุ  มา. - อย่าเปิดโอกาสแก่มารเทอญ.

.........................................................

      บทกรวดน้ำ “อิมินา” นี้ เรียกกันว่า “อิมินาใหญ่” สื่อความหมายว่ายังมีบท “อิมินาน้อย” อีกบทหนึ่ง ผมพยายามสืบหาดู ยังไม่พบว่ามีบทกรวดน้ำบทไหนที่เป็น “อิมินาน้อย” ญาติมิตรท่านใดถ้ารู้ว่าบทไหนเป็น “อิมินาน้อย” ขอความกรุณาบอกกล่าวมาก็จะเป็นพระคุณอย่างยิ่ง

      ที่เดาเอาในตอนนี้ก็คือ ตั้งแต่ “อิมินา  ปุญญะกัมเมนะ  อุปัชฌายา  คุณุตตะรา ...” จนถึง “สุขัง  จะ  ติวิธัง  เทนตุ  ขิปปัง  ปาเปถะ  โวมะตัง” ความยาว ๓ คาถากึ่ง ถ้ากรวดน้ำจบเพียงแค่นี้ นี่คือ “อิมินาน้อย”

      แต่ถ้ากรวดน้ำตั้งแต่ “อิมินา  ปุญญะกัมเมนะ  อุปัชฌายา  คุณุตตะรา ...” จบ “อิมินาน้อย” แล้วกรวดต่อไปอีกจนถึง “เตโสตตะมานุภาเวนะ  มาโรกาสัง  ละภันตุ  มา” รวมทั้งหมด ๘ คาถากึ่ง นี่คือ “อิมินาใหญ่” 

(“อิมินาใหญ่” ที่สวดเฉพาะคำบาลี เท่าที่พระท่านสวดกันทั่วไปจบแค่ “มาโรกาสัง  ละภันตุ  มา” ส่วนอีก ๒ วรรค คือ “ทะสะปุญญานุภาเวนะ  มาโรกาสัง  ละภันตุ  มา” ผมเพิ่งเคยเห็นในหนังสือของสำนักสวนโมกขพลาราม อาจจะมีทั่วไป แต่เผอิญผมพลาดไปไม่เคยเห็นก็เป็นได้)

      ถ้า “อิมินาน้อย” ไม่ใช่ตามที่ผมสันนิษฐานนี้ และยังไม่สามารถชี้ได้ว่าบทไหนเป็น “อิมินาน้อย” ผมขอเสนอทฤษฎีใหม่ นั่นคือผมพบ “อิมินา” บทหนึ่งที่จัดให้เป็น “อิมินาน้อย” ได้อย่างสบายๆ 

ผมตั้งชื่อเอาเองว่า “อิมินาพระอนุรุทธ” หรือ “บทกรวดน้ำพระอนุรุทธ” 

เรื่องราวจะเป็นประการใด ติดตามฟังกันตอนหน้าครับ

-------------------------------

พลเรือตรี ทองย้อย แสงสินชัย

๑ ธันวาคม ๒๕๖๕

[right-side]